ปัญหาเด็กถูกทอดทิ้งและเด็กกำพร้า

นับว่าเป็นอีกปัญหาหนึ่งที่ต้องได้รับการแก้ไขโดยเร็วที่สุด เพราะการขาดความรู้ความเข้าใจในเรื่องของการมีบุตร และสาเหตุนี้ถือได้ว่าเป็นปัจจัยหลักในการที่เด็กถูกทอดทิ้ง ซึ่งส่วนใหญ่มักเกิดจากพ่อแม่ที่เป็นวัยรุ่น วัยเรียนเป็นส่วนใหญ่ โดยเฉพาะนักศึกษาที่ยังเรียนไม่จบ ยังไม่มีวุฒิภาวะทางการศึกษาและมักจะเข้าใจเพียงผิวเผินว่า เมื่อมีบุตรแล้วจะสามารถเลี้ยงและประคับประคองการดูแลบุตรได้ตลอดรอดฝั่ง แต่ในความเป็นจริงแล้วยังไม่สามารถกระทำได้เนื่องจากปัจจัยหลายๆอย่างยังขาดความพร้อม เช่น ความรู้ความเข้าใจในการมีครอบครัว ฐานะทางการเงิน ยังต้องศึกษาต่อ เป็นต้น ซึ่งทำให้ปัญหาเด็กถูกทอดทิ้งนี้เกิดขึ้นอยู่เสมอในสังคม

เนื่องจากปัญหาการทอดทิ้งเด็กเป็นปรากฏการณ์ที่มาจากหลายๆเรื่องของสังคม จึงไม่สามารถที่จะแก้ได้แค่เพียงดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งแต่ต้องระดมความคิดการดำเนินการโดยใช้นวัตกรรมแห่งความคิดจริงๆ โดยองค์กรทุกองค์ของทุกภาคส่วนในสังคมเข้ามามีส่วนช่วยในการดำเนินการโดยมีองค์กรชั้นนำเป็นการขับเคลื่อนด้วยรัฐบาลที่จริงใจที่จะมุ่งหวังแก้ปัญหาอย่างจริงจังก็จะสามารถเสี่ยงเป้าไปได้ในการแก้ปัญหา การแยกด้านพรรคฝ่ายการทำงานคุณธรรมจริยธรรม การศึกษา เศรษฐกิจ สังคม ศาสนา ที่เป็นอยู่จริง เป็นไปไม่ได้ที่จะแก้ปัญหาได้ แต่จะไม่มองว่าแก้ไม่ได้เลยทีเดียวหากองค์กรชั้นนำทางความคิดนวัตกรรมด้านมุมมองใหม่แก้ปัญหาป้องกันปัญหาให้การศึกษาเรียนรู้พัฒนาต่อยอดอยู่ตลอดเวลา

การขาดความรักความอบอุ่นจากสถาบันครอบครัว

ยังถือเป็นปัญหาลำดับแรกที่ต้องให้ความสำคัญ และในอนาคตสถานการณ์เด็กถูกทอดทิ้งจะรุนแรงขึ้นอย่างแน่นอน หากเด็กที่ถูกทอดทิ้งเหล่านี้เติบโตขึ้นจากการได้รับความรักอย่างฉาบฉวยโดย ไม่รู้จักรากฐานของความรักที่แท้จริง เด็กจึงต้องตกอยู่ในสภาพของเด็กกำพร้า ได้รับการเลี้ยงดูแบบตามมีตามเกิดและต้องอยู่ในสถานสงเคราะห์อย่างถาวร เนื่องจากสถิติเด็กและเยาวชนทำผิดสูงขึ้น จากรายงานคดีเกี่ยวกับเด็กที่ถูกจับเข้าสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน พบว่าความผิดฐานลักทรัพย์ ทำร้ายร่างกาย ข่มขืนกระทำชำเราและยาเสพติดเป็นฐานความผิดที่มีสถิติสูงสุด จากที่เด็กเคยตกเป็นเหยื่ออันเนื่องมาจากปัญหาการทอดทิ้งเด็ก

เด็กที่ถูกทิ้งเหล่านี้มักเติบโตมาด้วยความรู้สึกไม่ปลอดภัย เป็นเด็กที่ขาดความอบอุ่น ซึ่งไม่ได้แก้ปัญหาเฉพาะปลายทาง แต่มีนโยบายที่พยายามจะสกัดปัญหาตั้งแต่ต้นทางด้วยการจัดทำโครงการต่างๆในเชิงป้องกัน อาทิ โครงการความรักความสัมพันธ์ที่ปลอดภัย โดยเน้นกลุ่มสาวโรงงาน, โครงการป้องกันการถูกล่อลวงในเยาวชนตามโรงเรียนและอื่นๆ อีกด้วย อีกทางคือการรับเด็กที่ถูกทอดทิ้งเป็นบุตรบุญธรรม